Partie de Campagne

In een zonovergoten wereld gunt een gegoede Parijse familie zich een dagje platteland. De net volwassen dochter Henriette klimt op een schommel, zet af en geniet als een klein meisje van het licht en het lover. Een simpel uitgangspunt, zo’n uitstapje. Maar Partie de campagne (1936) koos voor de onoverzichtelijkheid van de wreedheid des levens en werd de eerste moderne psychologische film in de geschiedenis van de cinema. De cineast Jean Renoir (1894-1979) zet het dagje platteland met een windvlaag om in een tragedie: zodra dochter Henriette van de schommel is geklommen en proeft van de gestolen kus van een lokale casanova, is ze verloren. Immers, haar familieleden kunnen blijven veinzen dat ze tevreden zijn. Zij besteft wat ze de rest van haar leven zal missen: hartstocht. Jean Renoir beschouwt het leven als een oefening in vergeefsheid. Dat betekent niet dat hij daarin berust. Hij heeft een gretig oog voor het ware en voor het mooie en hij treft dat aan in het gewone. Net als zijn vader, de impressionistisch schilder Pierre-Auguste Renoir.

Lees verder...